یوهان گوتنبرگ (1468- 1397) حروف متحرک و به دنبال آن چاپ لترپرس را ابداع کرد. قرن‌ها پس از اختراع انقلاب گونه‌ی گوتنبرگ، هنر چاپ لترپرس بدون هیچ تغییری باقی ماند. این فرایند ابتدایی چاپ دربردارنده‌ی مراحلی چون چیدمان حروف جداگانه در قالب واژگان و جملات، مرکب دهی آن‌ها و سپس فشردن آن‌ها به کاغذ دست ساز بود. در سال 1810، فردریش گاتلاب کوئنیگ (Friedrich Gottlob Koenig) اولین دستگاه چاپ را در قالب « یک ماشین چاپ پرسرعت» (اشنل پرس) ساخت.کمی بعد، موتور بخار نیروی محرکه لازم برای دستگاه چاپ را فراهم آورد و بدین ترتیب باعث پیشرفت چشمگیری در فناوری چاپ شد.

فناوری‌های جدید به ویژه برای آسیابانانی که علاوه بر تبدیل گندم به آرد، به دنبال راه‌ها و دستگاه‌های بهتری برای تبدیل و انتقال نیرو بودند بسیار قابل توجه واقع شد. از این رو جای تعجبی ندارد که فصل اول کتاب زندگی شرکت هایدلبرگر دروکماشینن (Heidelberger Druckmaschinen) با پسر یک آسیابان به نام آندرئاس هام (Andreas Hamm) پیوند بخورد. در ماه مارچ سال 1850، هامِ بیست و شش ساله مالکیت یک کارخانه‌ی ریخته‌گری را از آن خود کرد.

او دو سال بعد، شرکت خود را راه اندازی نمود. در سال 1856، هام با آندرئاس آلبرت (Andreas Albert) آشنا شد. آلبرت دوره کارآموزی خود را در کارخانه کوئنیگ و بوئر به اتمام رسانده و شناخت کافی از دستگاه‌های چاپ به دست آورده بود. آلبرت و هام تصمیم گرفتند نیروهای خود را یکی و با یکدیگر کار کنند. طی دو سال آن‌ها توانستند 14 دستگاه چاپی بسازند.

یک روزنامه‌ی آلمانی در سال 1864 گزارش داد: «این شرکت در مدت بسیار کوتاهی توانسته در سراسر آلمان شهرت چشمگیری به دست آورد. احتمالاً در آینده‌ای نزدیک دستگاه‌های ساخت این شرکت به دورترین نقاط دنیا ارسال خواهد شد.»

در سال 1873، مسیر این دو شریک از یکدیگر جدا شد و آن‌ها در دو جبهه‌ی مخالف به رقابت با یکدیگر مشغول شدند تا ببینند که کدام یک می‌توانند دستگاه‌های بهتری بسازند. در اکتبر سال 1875، آندرئاس هام یک «لترپرس پرسرعت سیلندری» به بازار عرضه کرد و توانست حتی از مصر مشتریانی جذب کند. یک سال پس از مرگ آندرئاس هام (1894)، پسر او اقدام به فروش شرکت کرد. کمی بعد این شرکت از شهر فرانکنتال به هایدلبرگ انتقال و نام آن تغییر یافت.

در آن زمان، این شرکت تازه مستقرشده در هایدلبرگ توانسته بود به خاطر ساخت نوعی دستگاه پلاتن تا اندازه‌ای کسب نام کند. در سال 1912 شخصی به نام کارل جورج فردیناند به هایدلبرگ آمد و دستگاهی برای «تغذیه و جای‌گذاری اتوماتیک» طراحی کرد. این بدان معنا بود که دیگر نیازی به تغذیه دستی ورقه نبود، فرایندی که به میزان چشمگیری سرعت فرایند چاپ را کاهش می‌داد.

تولید یک محصول جدید به نام Express در این شرکت ( یک دستگاه پلاتن اتوماتیک که قادر به چاپ 1000 صفحه در هر ساعت بود) با پایان جنگ جهانی اول مقارن شد و در این زمان بود که دوران طلایی شرکت هایدلبرگ آغاز گردید. موفقیت و محبوبیت این شرکت با ورود یک عضو جدید به هیأت مدیره به نام هوبرت اچ اِی استرنبگ (Hubert H.A Sternberg) صد چندان شد. او کسی بود که از دل و جان برای بازاریابی محصول جدید مایه گذاشت.

این مدیر 29 ساله دستگاه جدید هایدلبرگ موسوم به تیگل (Heidelberger Tiegel) را در خودروی خود جاسازی کرد تا بتواند به چاپخانه‌ها برود و به راحتی کالای خود را از نزدیک به مشتریان نشان دهد. استرنبگ شرایط پرداخت را برای مشتریان تسهیل کرد و به آن‌ها اجازه داد تا به صورت قسطی مبلغ دستگاه خریداری شده را پرداخت کنند.

او هم چنین از هر پنج مشتری، از یکی از آن‌ها دعوت به عمل می‌آورد تا از کارخانه بازدید به عمل آورند. بدین ترتیب میزان تقاضا به شدت افزایش یافت و استرنبگ مجبور شد اولین خط مونتاژ را در کارخانه راه اندازی کند. با راه اندازی این خط مونتاژ، امکان تولید 100 دستگاه تیگل در هر ماه فراهم آمد. ادغام این شرکت با شرکت M.A.G در سال 1929 ظرفیت تولیدی شرکت را بالا برد و توجه بانک‌ها را به خود جلب کرد.

در سال 1934، هایدلبرگ دستگاه تمام اتوماتیک پرسرعت سیلندری را روانه بازار کرد. در آن زمان، 60 درصد از درآمدهای شرکت از فروش خارجی به دست می‌آمد و حفظ این درصد پس از وقوع جنگ جهانی دوم دشوار به نظر می‌رسید. از آن جا که دستگاه‌های چاپی در جنگ کارایی نداشتند، میزان تولید کاهش یافت. شرکت هایدلبرگ برای جلوگیری از اعزام کارگران ماهر خود به جبهه‌های جنگ، ناچار به پذیرش سفارش دستگاه‌های هیدرولیکی و غیره شد. استرنبگ برای ادامه‌ی کار، خود را از «جنبش ملی سوسیالیست» دور نگه داشت. به همین خاطر، زمانی که نیروهای آمریکایی در 30 مارچ سال 1945 در شهر هایدلبرگ رژه رفتند، کارخانه نه به اشغال درآمد و نه تخلیه شد و فعالیت‌های تولیدی در 8 ماه مِی حتی پیش از اعلام رسمی پایان جنگ، ادامه یافت. در سال 1957، بزرگترین کارخانه‌ی چاپی جهان در نزدیکی هایدلبرگ شروع به فعالیت کرد. تا سال 1959، میزان تولیدات هایدلبرگ به 100000 دستگاه رسید.

در سال 1962، شرکت هایدلبرگ اقدام به ساخت دستگاه‌های چاپ افست کرد. استرنبگ سال‌ها بود که با این اقدام مخالفت می‌کرد اما بالاخره، تکنسین‌ها توانستند او را مجاب به پذیرش فناوری جدید کنند.

موفقیت مالی شرکت علیرغم موانع بسیار مانند رکود اقتصادی دهه 70 میلادی ادامه یافت. در دهه 80، تقاضا برای چاپ رنگی افزایش یافت و با بالا گرفتن میزان فروش دستگاه‌های هایدلبرگ، کارخانه دوم این شرکت نیز راه اندازی شد. این کارخانه جدید که در سال 1985 گشایش یافت تماماً کامپیوتری شده بود. در سال 1988، شرکت هایدلبرگ یک متخصص آمریکایی رول افست به نام هریس را به کار گرفت و بدین ترتیب وارد بخش جدیدی از بازار شد. در سال مالی 1989-1990 هایدلبرگ توانست به سود ناخالص 30 درصدی دست یابد.

در نمایشگاه دروپا 95، هایدلبرگ محصولات کاملاً جدیدی به نمایش درآورد و به کمک دستگاه Quickmaster DI امکان تصویرسازی پلیت چاپی آنالوگ را به صورت دیجیتالی توسط پرتوهای لیزری در دستگاه فراهم آورد.

هارتموت مهدورن (Hartmut Mehdorn) در سال 1995 وارد هیأت مدیره شرکت هایدلبرگ شد و اقدام به عرضه محصولاتی از پیش از چاپ گرفته تا صحافی و اقدامات تکمیلی کرد. بدین ترتیب شرایط ورود به عصر دیجیتال فراهم آمد.

در سال 1996، شرکت هایدلبرگ مالکیت دو کارخانه دانمارکی و آمریکایی که متخصص در زمینه ساخت خشک کن‌ها و سیستم‌های صحافی بودند را از آن خود کرد. به علاوه شرکت توانست با همکاری شرکت کانادایی CREO اقدام به ساخت یک پلیت ستر کند. همکاری این شرکت با شرکت کداک نیز منجر به تولید به یک دستگاه چاپی دیجیتال برای دروپا 2000 گردید.

شرکت هایدلبرگ سازماندهی دوباره داخلی را در دستور کار خود قرار داد و هم اکنون دربردارنده‌ی نه واحد تجاری مستقل است. هر کدام از این واحدها توسط واحدهای فروش، خدمات و الحاقی پشتیبانی می‌شوند. اخیراً شرکت هایدلبرگ در زمینه کنترل رنگ وارد تعامل و همکاری با شرکت مایکروسافت شده است.

در سال مالی 1997-1998، هایدلبرگ اقدامات مهمی در جهت تجدید ساختار فعالیت‌های فروش خود انجام داد. نمایندگان این شرکت در فرانسه، مکزیک و برزیل دوباره سازماندهی و وارد شبکه فروش هایدلبرگ شدند. از سال 1998، کار بازاریابی محصولات این شرکت برای بازار آسیای جنوب شرقی، اسکاندیناوی و آفریقا آغاز گردید.

بزرگترین شرکت چاپی جهان در سال 2000، به بهانه صد و پنجاهمین سالگرد تاسیس خود «آکادمی رسانه چاپ» (یک مرکز آموزشی و ارتباطی بین‌المللی برای صنعت گرافیک) را افتتاح کرد. هم اکنون پیشتاز بازار جهان در زمینه راهکارهای چاپ و نشر در حدود 170 کشور نمایندگی دارد و 82 درصد از درآمد خود از این کشورها به دست می‌آورد.

این شرکت توانسته در بازار چاپ روزنامه، چاپ فلکسوگرافی، چاپ اسکرین و چاپ لیبل استانداردهای کیفی لازم را به دست آورد و خود را به عنوان یک رقیب به همتا به صنعت چاپ جهان بشناساند.

هم اکنون نام هایدلبرگ به نوعی برند برتر صنعت چاپ و نشر محسوب می‌شود. برندی که می‌تواند الهام بخش بسیاری کسب و کارهای کوچک واقع گردد.